Οι βασιλικοί γάμοι
Μια τελετή στην παλιά Αθήνα σαν γύφτικο παζάρι
Το 1889 γίνονται στη μικρή και ταλαίπωρη Αθήνα οι γάμοι του διαδόχου Κωνσταντίνου, γιου του βασιλιά Γεωργίου του Α΄. Ο νεαρός διάδοχος παντρεύεται την πριγκίπισσα Σοφία, αδελφή του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου.
Η βασιλική αυλή επιθυμεί έναν περίλαμπρο γάμο, ενώ η οικονομική κατάσταση του κράτους είναι οικτρή. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης θα πει το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν", τώρα όμως δίνει στα ανάκτορα όσα λεφτά ζητούν, για να μην έχει αντιπάλους τους πανίσχυρους βασιλείς.
Αυτό που έγινε σε κείνους τους γάμους ήταν απερίγραπτο και έδωσε για μήνες τροφή στους καυστικούς χρονογράφους της εποχής. Για τη μεγάλη πομπή του γάμου, που οι βασιλείς ήθελαν να έχει την μεγαλοπρέπεια της αγγλικής αυλής, επιστράτευσαν με το ζόρι τους αμαξάδες και τους ιδιοκτήτες κάρων της Αθήνας και του Πειραιά.
Οι κουτσαβάκηδες, που μέχρι τότε εκτελούσαν μεταφορές, υποχρεώθηκαν να ράψουν όπως όπως λιβρέες του παλατιού, να στολίσουν με χρυσαφιά κουβούκλια τα κάρα τους και να βάλουν λοφία πάνω στα κεφάλια των ψωραλέων μουλαριών τους. Η εικόνα όπως την περιγράφη ο Νέος Αριστοφάνης, περίφημο σατιρικό φύλλο της εποχής, ήταν απίστευτα γελοία. Για να μην περάσει η πομπή των νεονύμφων από από τους λασπωμένους χωματόδρομους της Αθήνας, τους έστρωσαν με όσα χαλιά βρήκαν στην επικράτεια, με αποτέλεσμα το σόου να μοιάζει περισσότερο με γύφτικο παζάρι παρά με βασιλικούς γάμους.
Οι βασιλείς κάλεσαν για να παρακολουθήσουν τους γάμους όλους τους εστεμμένους της οικουμένης. Έγινε μάλιστα και ένα σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο με το σάχη της Περσίας, ο οποίος είχε προσκληθεί επισήμως. Πήρε το δρόμο να έρθει, αλλά παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, όταν η πρεσβεία του τον ειδοποίησε ότι μέσα στο πρόγραμμα των γάμων ήταν να παρακολουθήσουν οι καλεσμένοι και την παράσταση της αρχαίας τραγωδίας Πέρσαι. Ο ανατολίτης εστεμμένος θεώρησε προσβλητικό να υποχρεωθεί να παρακολουθήσει μια παράσταση στην οποία οι αρχαίοι Έλληνες σαρώνουν τους προγόνους του και απεχώρησε χολωμένος. Όσο για το γαμήλιο δώρο του ελληνικού κράτους προς το πριγκηπικό ζεύγος, ξέρετε τι ήταν; Διακόσιες πενήντα χιλιάδες στρέμματα στην περιοχή της Μανωλάδας στην Ηλεία, μια από τις πιο εύφορες περιοχές της Πελοποννήσου,την οποία οι Τούρκοι ονόμαζαν "κιουτσούκ Μισίρ", δηλαδή Μικρή Αίγυπτο.
Βέβαια βασιλείς δεν έχουμε πλέον, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα, και κυρίως στην αισθητική, κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού.
Το παραπάνω κείμενο είναι ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Δ. Καμπουράκη "ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ", των εκδόσεων Πατάκη. Το πρώτο βιβλίο, διότι ακολούθησε και δεύτερο.
Φωτογραφίες:
http://www.haef.gr/chilias/greek/gre/old-athens/oldath-1.html
http://www.pbase.com/kkranis/image/23301124
http://el.wikipedia.org/
http://www.imageshack.gr/view.php?file=t4tj50iwyeuetnr2l5uv.jpg
4 σχόλια:
Καλημέρα Zambia, πέρασα να σου πω ότι έχεις πρόσκληση στο blog μου. To βιβλίο του Καμπουράκη το διάβασα πριν 2 - 3 χρόνια νομίζω. Έχει κάποια ανέκδοτα ιστορικά στοιχεία που έχουν ενδιαφέρον.
έχω και τα δυο βιβλία του καμπουράκη και είναι πολύ καλά. έχουν ενδιαφέρον και πολλά ο κόσμος δεν τα γνωρίζει
είναι τα παραλειπόμενα της ιστορίας!
Οι Βασιλείς έχουν αντικατασταθεί από τα Παλιά και τα Νέα Τζάκια και πάει λέγοντας...
Νά 'χει άραγε κανένας καταγράψει, φωτογραφίσει τον (2ο) γάμο του Τσοχατζόπουλου;;;
Διότι το πρόσφατο, όπως και να το κάνεις, είναι πιό γελαστερό.
α-α-ε
Ν.
Δημοσίευση σχολίου