Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Δίολκος Κορίνθου




Ο "Δίολκος των νεών" υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα έργα της μηχανικής των αρχαίων Ελλήνων, ο οποίος ένωνε τα δύο μεγάλα λιμάνια που υπήρχαν κατά την αρχαιότητα, αντί του Ισθμού της Κορίνθου. Τα λιμάνια αυτά ήταν οι Κεχρεές (Σαρωνικός κόλπος) και το Λέχαιον (Κορινθιακός κόλπος) . Ο Δίολκος κατασκευάστηκε για να αποφεύγουν τα πλοία τον περίπλου της Πελοποννήσου και την επικινδυνότητα που αντιμετώπιζαν οι ναυτικοί στον μανιασμένο κάβο Μαλέα.
Η κατασκευή του Δίολκου ήταν το αποτέλεσμα αρκετών αποτυχημένων αποπειρών διάνοιξης ενός ισθμού, ο οποίος θα ένωνε τους δύο κόλπους, αλλά ένα τέτοιο τεράστιο έργο ήταν φυσικό να μην ολοκληρωθεί ποτέ λόγω των δυνατοτήτων της εποχής.



 



Ο πρώτος που είχε την ιδέα διάνοιξης ενός Ισθμού ήταν ο γνωστός τύραννος της Κορίνθου, Περίανδρος (6 ος αιώνας π.χ. ) και τον ακολούθησαν οι: Δημήτριος ο Πολιορκητής, Ιούλιος Καίσαρας, αυτοκράτορες Γάϊος και Αδριανός, Γάϊος Καλιγούλας και ο Νέρωνας. Ο τελευταίος μάλιστα, το 67 π.Χ. πραγματοποίησε τα εγκαίνια της διάνοιξης του ισθμού σκάβοντας με μια χρυσή αξίνα και μεταφέροντας μια χούφτα χώμα, υπό τη συνοδεία της μπάντας.
Η κάθε αποτυχημένη απόπειρα επιδείκνυε στους επίδοξους κατασκευαστές του Ισθμού τη χρησιμότητα του Διολκού. 
Ενός λιθόστρωτου δρόμου που κατασκευάστηκε επί τυραννίας του Περίανδρου κι ένωνε τα δύο μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου θάλασσας. Ο δρόμος αυτός χρησιμοποιήθηκε για τη "διίσθμιση" , το πέρασμα των πλοίων από το Σαρωνικό, στον Κορινθιακό Κόλπο. Το λιθόστρωτο του οποίου το ακριβές μήκος δε γνωρίζουμε, χρονολογείται στο 600 π.Χ. και εξακριβώθηκε από τα θραύσματα (κομμάτια) αγγείων και χαραγμένων γραμμάτων στις πλάκες που χρησίμευαν ως πινακίδες κυκλοφορίας.




Στο βάθος ο Κορινθιακός Κόλπος


Ο Δίολκος ήταν ένας δρόμος πλάτους 3,50 - 5,00 μέτρων, στη μέση του οποίου υπήρχαν αυλακώσεις που πάνω τους κυλούσαν οι πλατφόρμες, οι οποίες μετέφεραν τις τριήρεις και άλλα σκάφη. Οι αυλακώσεις αυτές (λούκια) ήταν δύο και ονομάζονταν "ολκοί" και σκοπός τους ήταν να μην εκτροχιάζονται οι πλατφόρμες με τα πλοία, ειδικά στις στροφές, καθώς η διαδρομή ήταν μεγάλη και ο δρόμος ελισσόταν ανάμεσα από λόφους. Από τα αυλάκια πήρε και το όνομά της η οδός Δίολκος (δυο λούκια). Δυστυχώς κατά τις ανασκαφές που έγιναν δεν βρέθηκε παρά μόνο ένα μικρό τμήμα της οδού και μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί τα ίχνη των μηχανισμών που χρησίμευαν να έλκουν οι δούλοι τις πλατφόρμες με τα σκάφη. Οι όγκοι των χωμάτων από τη διάνοιξη του Ισθμού, έχουν θάψει τα πάντα. Την ύπαρξη μηχανισμών γνωρίζουμε από τη μαρτυρία του Θουκυδίδη που αναφέρει ότι οι "πρώτοι που έφτασαν στον Ισθμό ήταν οι Λακεδαιμόνιοι και άρχισαν να κατασκευάζουν μηχανές για να σύρουν τα καράβια"...



Στο βάθος ο Σαρωνικός Κόλπος

  

  



Κορινθιακός Κόλπος



Στο σχεδιάγραμμα του Γερμανού ερευνητή Walter Werner, η διαπιστωμένη διαδρομή του Δίολκου.


Source:
http://www.kazam.gr/