Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Mark Chagall

για την Αν*



Ο Mark Chagall (7 Ιουλίου 1887 - 28 Μαρτίου 1985), ήταν καλλιτέχνης ρωσοεβραϊκής καταγωγής που γεννήθηκε στο Liozno της Λευκορωσίας (τότε Τσαρική Ρωσία), ο μεγαλύτερος από εννέα παιδιά σε μια στενά δεμένη εβραϊκή οικογένεια, με επικεφαλής τον πατέρα του Khatskl (Zakhar) Shagal, έναν έμπορο ρέγγας και τη μητέρα του, Feige-ΙΤΕ.


Αυτή η περίοδος της ζωής του, που περιγράφεται ως ευτυχής αν και φτωχοί, εμφανίζεται με αναφορές σε όλη την καλλιτεχνική του δημιουργία. Το οικογενειακό σπίτι στην Pokrovskaya Street είναι τώρα Μουσείο Marc Chagall.




_________________________________________________________________

Πολιτογραφήθηκε Γάλλος το 1937. Συνδέθηκε με πολλά βασικά Kινήματα Τέχνης και ήταν ένας από τους επιτυχημένους καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα.
Σφυρηλάτησε μια μοναδική καριέρα σχεδόν σε κάθε καλλιτεχνικό μέσο, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται πίνακες ζωγραφικής, εικονογραφήσεις βιβλίων, vitraux, σκηνογραφία, κεραμική, ταπισερί και εκτυπώσεις fine art.

O Chagall με τις πληθωρικές και ποιητικές εικόνες έχει τύχει καθολικής αποδοχής. Ο κριτικός τέχνης Robert Hughes τον αποκαλούσε "πεμπτουσία της εβραϊκής τέχνης του εικοστού αιώνα."
Ως πρωτοπόρος του μοντερνισμού και μια από τις μεγαλύτερες μορφές των εικαστικών καλλιτεχνών, απόκτησε δόξα και πλούτη και κατά τη διάρκεια μιας μακράς σταδιοδρομίας δημιούργησε μερικά από τα πιο γνωστά και τα πιο αγαπημένα έργα της εποχής μας.

Το φθινόπωρο του 1909 γνώρισε την Μπέλα Ρόζενφελντ, κόρη Εβραίου κοσμηματοπώλη από την πόλη του Βίτεμπσκ, την οποία παντρεύτηκε τελικά το 1915 και στην οποία είναι αφιερωμένοι αρκετοί από τους πίνακές του.





Τα έργα του Chagall χαρακτηρίζονται έντονα από προσωπικά στοιχεία καθώς και από την «απλοϊκή» ιδιομορφία τους. Η θεματολογία του, κατά βάση ποιητική και φανταστική, είναι βασισμένη κυρίως σε προσωπικά βιώματα, άρρηκτα συνδεδεμένη επίσης με την εβραϊκή του καταγωγή, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως σπανίζουν οι προσωπογραφίες.
Κινήθηκε συστηματικά γύρω από τον άξονα της εβραϊκής παράδοσης και του ρωσικού φολκλόρ, αν και στο ύστερο έργο του απομακρύνθηκε ελαφρά, χρησιμοποιώντας θέματα από την αρχαία Ελλάδα, όπως στους πίνακες Πτώση του Ίκαρου (1975) ή Ο μύθος του Ορφέα (1977), καθώς και απλές καθημερινές σκηνές.





Αν και έζησε παράλληλα με την εξέλιξη πολλών κινημάτων της Μοντέρνας Τέχνης το έργο του δύσκολα μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο από αυτά.
Θα μπορούσαμε να τον εντάξουμε στο Κίνημα των σουρεαλιστών διότι  ένα μεγάλο μέρος του έργου του αναφέρεται στη φαντασία και τα όνειρα. 




Αν με δύο λέξεις μπορούν να χαρακτηρίσουν το έργο του οι άνθρωποι, θα έλεγαν "χρωμματισμένο όνειρο."







* Για την Αν, που της το είχα υποσχεθεί.


source:
Wikipedia
google/images

4 σχόλια:

aitherovamwn είπε...

Πράγματι όνειρο
με χρώματα παλ
μπογιατισμένο
και φωτεινό...
αξεθώριαστο...

*σ'ευχαριστώ πολύ
για το χρόνο που φαγες
με τ' αφιέρωμα

Φιλί και καληνύχτα
Αν

Z. είπε...

Ονειρικός και πολύπλευρα όμορφος!
Πέρασε πολύς καιρός από τότε που το είχαμε πρωτοπεί.
Και σε μένα άρεσε το ψάξιμο.
Πες και για κανέναν άλλον.

Καλά να περνάς.
Ζ.

aitherovamwn είπε...

Klimt ισως?!???
Ολα σου τ' αφιερώματα
ξεχειλίζουν ενδιαφέρον οπότε
ό,τι πιάσεις καλό θα 'ναι

Κι εσύ το ίδιο Ζ.!

Z. είπε...

Χμμμμ! Klimt, pas mal du tout.