Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Αναζητώντας την αιώνια ζωή

Στο Βρετανικό Μουσείο, στο τμήμα το αφιερωμένο στην Αίγυπτο, υπάρχει ένας τεράστιος όγκος εκθεμάτων πραγματικά αξιοζήλευτος.
Έμεινα αρκετές ώρες μελετώντας τα ταφικά εκθέματα που αφορούν στην
μουμιοποίηση των νεκρών. Υπάρχουν  λεπτομερείς εξηγήσεις, αν θες να
εμβαθύνεις στο θέμα, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό.
Στην συνέχεια ψάχνοντας στοιχεία στο διαδίκτυο, βρήκα μια ενδιαφέρουσα
ανάλυση στο παρακάτω link. Αξίζει να το μελετήσετε.


φυσική μουμιοποίηση
Στην Αρχαία Αίγυπτο λοιπόν, σύμφωνα με τις νεκρικές δοξασίες, ο νεκρός πρέπει να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι. Στα αρχαία Αιγυπτιακά η έννοια νεκρός δεν υπάρχει, αντικαθίσταται από την λέξη "δυτικός" επειδή οι νεκρικές σωροί ταξίδευαν ως τη δυτική όχθη του Νείλου για να ακολουθήσουν οι νεκρικές φροντίδες. Στο σημείο αυτό υπάρχουν όλες οι εγκαταστάσεις (εργαστήρια) και φυσικά οι άνθρωποι που θα τα φροντίσουν όλα αυτά.

Μια ολόκληρη συντεχνία, σεβαστή από το λαό, κρατικών τεχνιτών, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εδώ, ζει και εργάζεται, μακριά από την πόλη εξ αιτίας της δυσοσμίας φυσικά, αλλά και για λόγους υγιεινής. Είναι οι άνθρωποι που κατείχαν ιερές δυνάμεις και εξουσία.

Εδώ ο νεκρός ταριχεύεται, στολίζεται με πολύτιμα κοσμήματα, εξαγνίζεται και στη συνέχεια θάβεται με τα πράγματά του (κτερίσματα), αναθήματα και προσφορές. Ίσως και τους δούλους και τις γυναίκες του.
Όλα αυτά γίνονται, ώστε να είναι έτοιμος για την επόμενη, καλύτερη ζωή!
Επίκεντρο της νεκρικής τους φιλοσοφίας δεν ήταν ο θάνατος, αλλά η ζωή "μετά".
Οι Αιγύπτιοι άρχισαν να ασχολούνται με την ταρίχευση των οστών μεταξύ του 2600-2500 π.Χ.

Ο Πατέρας της Ιστορίας, ο Ηρόδοτος, αναφέρει: "όταν πεθάνει κάποιος επίσημος, οι γυναίκες του σπιτιού αλείφουν τα κεφάλια τους με χώμα. Έπειτα εγκαταλείπουν τη νεκρή σωρό, βγαίνουν από τα σπίτια με ανασηκωμένους χιτώνες, ξεσκεπάζουν τα στήθη τους και χτυπιούνται. Μετά από αυτές τις τελετές στέλνουν το σώμα για βαλσάμωμα".



φυσική μουμιοποίησηΟ ίδιος συγγραφέας μας πληροφορεί   ότι υπήρχαν διαβαθμίσεις στη μουμιοποίηση: Ακριβή, μέτρια και πολύ οικονομική! Εδώ γίνεται σαφές ότι οι άνθρωποι του λαού, η ασθενέστεοη οικονομική τάξη, αφήνονταν στη μοίρα της, σε αντίθεση με τους ευγενείς, τους κρατικούς υπαλλήλους και τους ιερείς.
Η τεχνική, που μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Απαραίτητα υλικά, σύμφωνα με αυτά που γράφονταν στον αιγιπτυακό πάπυρο Ριντ, για την ταρίχευση, ήταν το ρετσίνι, το νάτριο (άσφαλτος και πίσσα) και αρωματικό λάδι:

"Πιθανότατα το νεκρό σώμα πλενόταν και αρωματιζόταν με αρωματικά έλαια και
αλατούχες και ασφαλτούχες ουσίες, πριν ξεκινήσει η κυρίως διαδικασία. Το νεκρό
σώμα, στη συνέχεια, τοποθετείται στο τραπέζι της ανατομίας, και γίνεται μικρή
τομή στην αριστερή κοιλιακή χώρα, όχι μεγαλύτερη από 10 εκατοστά. Το εργαλείο
της τομής είναι ένα απλό λίθινο κοφτερό εργαλείο, ενώ, ακολούθως, με ειδικό
ορειχάλκινο εργαλείο το χέρι του ειδικού αφαιρεί τα εντόσθια και με τομή
το διάφραγμα, τους πνεύμονες και την καρδιά. Τα εντόσθια διατηρούνταν σε τέσσερα δοχεία, ενίοτε και πολυτελή αλαβάστρινα, τα λεγόμενα ΚΑΝΩΒΙΚΑ αγγεία, παραγεμισμένα με άλμη, ή ακόμη και σε δέματα στα οποία μάλιστα συνηθέστατα τοποθετούνταν και κέρινα ειδώλια του πτηνόμορφου θεού Ώρου, ως αποτρόπαιου εναντίον του θεού Τυφώνος (Σηθ)...Κι αν αναρωτιέστε που κατέληγε το περιεχόμενο του εγκεφάλου, εκεί που στην σημερινή επιστημονική θεωρία εδρεύει η γνώση και η ευφυΐα, δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε ότι τότε απλά κατέληγε στα σκουπίδια".



 Δεν ξέρω αν, όλοι αυτοί που έτυχαν τέτοιας "περιποίησης", επανήλθαν ποτέ σε κάποια καλύτερη ζωή, αλλά αυτό που κέρδισαν οι επόμενες γενιές, είναι  τα λαμπρά αρχιτεκτονικά οικοδομήματα που θαυμάζουμε στις νεκροπόλεις της Αιγύπτου, και οι επιστήμες.

*Στη θέση της καρδιάς, πάντως, τοποθετούσαν ένα σκαραβαίο ως φυλαχτό.
Για τους αρχαίους Αιγυπτίους, η καρδιά είναι η έδρα της εξυπνάδας και όχι ο εγκέφαλος.



Φωτογραφία από :
http://en.wikipedia.org/wiki/Mummy

Φωτογραφία από :
http://en.wikipedia.org/wiki/Mummy





* Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες επιλέκτηκαν από τη Wikipedia, διότι οι δικές μου έκαναν φτερά παρέα με το laptop που τις φιλοξενούσε.
Οι παραπάνω που είδατε, τραβήχτηκαν με το κινητό.




Αναγνώσματα:

4 σχόλια:

natasha hassiotis είπε...

πολύ ενδιαφέρον, κρίμα που έκανε φτερά το λάπτοπ.
πάντα με συγκινούσε αυτή η διαδικασία, της διατήρησης δηλαδή των σωμάτων. είναι και καταπληκτικό για τις επόμενες γενεές. Σκέψου να τους καίγανε...
ξέρεις, την ιστορία χορού την αρχίζω απ' την προιστορία, εννοείται κόντρα στις ντιρεκτίβες του υπουργείου, και για να εξοικειωθούν οι σπουδαστές με τις μακρινές εποχές της ανθρωπότητας, τους δίνω κείμενα να διαβάσουν πριν τους πω τα χορευτικά. χοχο, ένα απ' αυτά είναι αποσπάσματα απ' τη βίβλο των νεκρών των Αιγυπτίων. ε ρε γκρίνια που πέφτει...(κι ε ρε μια στενοχώρια που είχα...)

Z. είπε...

Το κλαίω ακόμα, όχι το περιέχον, αλλά το περιεχόμενο. Δες αν δεν βαριέσαι εδώ:
http://zambia-kinetta.blogspot.com/2008_01_01_archive.html

Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται αυτό με την ιστορία χορού από τη προϊστορία!
Δεν ξέρω το επίπεδο των μαθητών σου, αλλά κανονικά θα πρέπει να σε λατρεύουν και όχι να γκρινιάζουν, που τους δίνεις τη δυνατότητα να "ξεστραβωθούν".

Juanita La Quejica είπε...

Ωστε λοιπόν η καρδιά είναι η έδρα της εξυπνάδας... ίσως ήταν πιο κοντά τελικά στις ρίζες της ανθρώπινης ύπαρξης οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι, αλλά δυστυχώς συντρίφθηκε τελικά ο πολιτισμός τους. Η μάλλον λάθος, ένας πολιτισμός ποτέ δεν συντρίβεται... απλά αντικαθίσταται από κάποιον άλλο, συνήθως λίγο πιο ευτελή.

Z. είπε...

Πιστεύω, ότι η ακμή και η παρακμή των πολιτισμών, είναι νομοτέλεια Jua. Τώρα αν είναι σε πιο ευτελή, εδώ διαφωνώ. Σε κάποια πράγματα υπήρξαν ευτελέστεροι πολιτισμοί, αλλά σε κάποια άλλα πεφωτισμένοι και σπουδαίοι.