Το Ταξίδι στα Βόρεια μας έφερε στο Λονδίνο. Μια μεγαλούπολη των 8 εκ. που λατρεύω να επισκέπτομαι...για πολλούς λόγους.
Ένας απ΄όλους είναι και η Αρχιτεκτονική του. Μ΄αρέσει να περπατώ στους δρόμους του με το κεφάλι πάντα ψηλά, να θαυμάζω τις στέγες των κτηρίων -που είναι η αδυναμία μου-και να προσπαθώ να καταγράψω στη μηχανή και προ πάντων στο μυαλό μου όλα τα απίθανα και θαυμάσια που συναντώ.Η επαφή του κτίσματος με τον ουρανό, οι στέγες, τα αετώματα, οι γύψινες διακοσμήσεις, η μαστοριά που κάποιοι έβαλαν σ΄όλα αυτά με συγκινούν ιδιαίτερα. 
Πιστεύω ότι το Λονδίνο έχοντας χαμηλά σχετικά κτήρια και προστατεύοντας τα από την καταστροφή, έχει το χαρακτήρα μιας μεγάλης πόλης όπου μπορείς να βλέπεις τον ουρανό της χωρίς να στον κρύβουν υψηλές κατασκευές.
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο της, συγκρίνοντάς την με την Αθήνα είναι ότι δεν βλέπεις να κυκλοφορούν στους δρόμους πολλά αυτοκίνητα και βέβαια πολύ λιγότερα παρκαρισμένα.
Ο καιρός σε γενικές γραμμές είναι υποφερτός, εκτός από λίγες ακραίες περιπτώσεις.
Πάντως μέχρι τώρα, όσες φορές το έχουμε επισκεφθεί, σταθήκαμε τυχεροί στο θέμα καιρού.
Ξυπνώντας ένα πρωινό, σ΄αυτό το ταξίδι, μας καλημέρισε λίγη ομίχλη, που την βρήκαμε γουστόζικη!
Σ΄ένα επόμενο post θα σας γράψω για μια χαριτωμένη γωνιά που ανακαλύψαμε τυχαία...
Πριν από 1 μήνα
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ένα από τα αγαπημένα μέρη. Αλλά πολύ ακριβό πλέον για το πορτοφόλι μου. Ευτυχώς το χαρήκαμε αρκετά για μια δεκαετία, αν και έτσι όπως αλλάζει και προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες, δεν το προλαβαίνει κανείς. Είναι μια πόλη που για μένα τα έχει όλα.
Πηγαινοερχόμουνα 3-4 φορές το χρόνο μεταξύ 1969-82 και συμφωνώ μαζί σου (φαίνεται πως δεν άλλαξε αισθητά από τότε).
Οι φωτογραφίες μου όμως (καλοκαιρινές, με πολύ καλλίτερο φωτισμό) είναι πιό καλές απ' τις δικές σου.
Δεν μού κρατάς κακία, έ;
α-α-ε
Ν.
Δημοσίευση σχολίου